LEESTIJD: 8 MIN
Aan de zuidwestkust van Italië is een sprookjesachtige archipel van eilanden te vinden die nog zo goed als onontdekt is: de Eolische eilanden. U vindt hier rust, ruimte, rommelende vulkanen én dat typische dolce-vitagevoel.
Een visser zit op de kade bij zijn houten, wit-blauwe sloep. Hij is een net aan het repareren. Een stukje verderop geniet een oud stel van een espresso op een van de terrassen van Marina Corta, een klein haventje aan de zuidoostkant van het eiland Lipari. Ik wandel langs de kade omhoog en sla een steegje in. Een paar minuten later kom ik aan bij de patisserie van Pino D’Ambra. “Wat mag het zijn?” vraagt het meisje achter de toonbank. Ik twijfel: de cannoli met verse ricotta, vrolijk gekleurde taartjes en frisse granita (een soort slushie) zien er allemaal even lekker uit. Er is zelfs een taartje in de vorm van de Stromboli, de beroemde vulkaan op een van de Eolische eilanden. “Een granita, alsjeblieft”, zeg ik. Met het frisse, half bevroren drankje, bereid met water, suiker en vruchtensap, dwaal ik verder door de smalle straatjes. Lipari is het grootste van de zeven Eolische eilanden, een archipel voor de noordoostkust van Sicilië. Ze zouden zijn vernoemd naar de Griekse god Aeolus, zoon van Poseidon, en zijn gevormd door vulkaanuitbarstingen. Deze paradijsjes staan op de UNESCO Werelderfgoedlijst en zijn nog grotendeels onaangetast door massatoerisme. Ze zijn de perfecte bestemming voor wie van ongerepte natuur, culinaire hoogstandjes en slow travel houdt.
De eilanden – Lipari, Salina, Stromboli, Vulcano, Alicudi, Filicudi en Panarea – hebben alle zeven hun eigen karakter. Zo staat Lipari bekend om zijn panoramische wandelpaden, gezellige haven en archeologische opgravingen. Veel van die historische vondsten zijn te vinden in het Archeologisch Museum, waar Griekse kruiken te zien zijn die tweeduizend jaar geleden werden gebruikt om olie en wijn te verschepen. Stromboli en Vulcano zijn dan weer beroemd omdat het actieve vulkanen zijn, waarop mensen al generaties lang vredig wonen. De Vulcano is al 135 jaar niet uitgebarsten, maar op Stromboli worden geregeld kleine, ongevaarlijke uitbarstinkjes waargenomen. De lokale bevolking voelt eerder respect dan angst tegenover deze natuurkrachten. De Stromboli wordt zelfs als een soort god gezien en ‘iddu’ genoemd (Siciliaans dialect voor ‘hem’). Het is niet moeilijk te begrijpen waarom: zelfs gezien vanaf de andere eilanden is de aanwezigheid van de vulkaan voelbaar, alsof hij trouw waakt over de Eolische eilanden.
Zelfs vanaf de andere eilanden is de aanwezigheid van de vulkaan Stromboli voelbaar
Altijd een ander uitzicht
“Ik hoop dat je honger hebt!” roept Sarah Tomasello uit als ik haar later die dag tref in de charmante binnentuin van restaurant Liparo Re. “Deze moet je echt proberen”, zegt ze, terwijl de chef een bord verse burrata, garnaal en vissenkuit voor me neerzet. Dit restaurant, dat lokale gerechten met een twist serveert, is onderdeel van Aeolian Charme, het bedrijf van Sarah en haar man Emanuele. “Zo’n twaalf jaar geleden begonnen we met Villa Enrica, een hotel dat voorheen van Emanueles ouders was, op de rand van een klif met prachtig uitzicht over het eiland”, vertelt ze. “Door de jaren heen hebben we daar nog drie hotels en een restaurant aan toegevoegd.”
Op Instagram deelt Sarah haar enthousiasme voor het eiland dat haar thuis is. “Het liefste wat ik hier op Lipari doe, is de prachtige wandelpaden ontdekken. Elk seizoen laten die een ander uitzicht over de zee, de rotsen en het veranderende landschap zien.” Als ik die avond de zon in de zee zie zakken, begrijp ik wat ze bedoelt. De lucht verandert van een breed kleurenpalet aan pasteltinten in een steeds dieper blauw.
Zoutzuur ijs
De volgende ochtend pak ik de draagvleugelboot – de snelste manier om tussen de eilanden te reizen – naar Salina. Dit kleinere eiland staat bekend om de kappertjes die hier groeien en de malvasiawijn die er wordt gemaakt. Salina wordt ook wel ‘het groene eiland’ genoemd vanwege zijn prachtige natuur. Ik check in bij Signum, een boetiekhotel in een gerestaureerde boerderij, gebouwd in traditionele, Eolische stijl. Mijn suite heeft een origineel balken plafond en staat vol met vintagemeubels uit de jaren veertig en vijftig. Vanaf mijn terras, dat is versierd met handbeschilderde majolicategels, kijk ik uit over zee en kan ik de vulkaan Stromboli zien liggen.
“Mijn ouders zijn dit hotel in de jaren tachtig begonnen. Samen hebben we het door de jaren heen langzaam uitgebreid”, vertelt manager Luca Caruso. Zijn zus Martina, de jongste chef-kok van Italië met een Michelinster, zwaait er de scepter over het restaurant. Twee jaar eerder werden haar kookkunsten al beloond met een groene Michelinster voor duurzaamheid. Ze werkt nauw samen met lokale vissers en gebruikt alleen maar seizoensgebonden ingre diënten. “Mijn menu is een eerbetoon aan de lokale keuken: ik kook nieuwe versies van gerechten die onze opa’s en oma’s thuis bereidden”, vertelt ze me als ik neerstrijk voor een lunch op het terras met uitzicht over de weelderige tuinen. Mijn favoriet van het menu? Het toetje: de gelato al cappero di Salina (ijs gemaakt van kappertjes uit Salina), dat verrassend fris en zoutzuur smaakt.
eten & drinken
Enopaninoteca Gilberto e Vera
De beste broodjes van Lipari zijn hier te halen. Uiteraard eventueel vergezeld door een heerlijk glas lokale malvasiawijn.
Via Giuseppe Garibaldi 22, Lipari
Ristorante Chimera
Dagverse vis en typisch Eolische gerechten vanaf een prachtig terras met zeezicht: dit restaurant lijkt alles te hebben.
Via Paolo Borsellino e Giovanni Falcone, Lipari
aeoliancharme.com
La Pinnata del Monsù
Het romantische uitzicht heeft dit restaurant al mee, maar het menu is ook zeker de moeite waard: goedgevulde borrelplanken, verse vis en pasta’s.
Via Sorgente 1, Malfa, Salina
lapinnatadelmonsu.it
slapen
Hotel Signum
Luxe kamers, een restaurant met een Michelinster, een zwembad en een heerlijke spa: Signum heeft alles voor een relaxweekend.
Via Scalo 15, Malfa, Salina
hotelsignum.it
Hotel Mea
Het eiland Lipari verkend? Dan komt u bij in een van de comfortabele kamers, bij het zwembad of in het fijne restaurant van dit hotel.
Via Paolo Borsellino e Giovanni Falcone, Lipari
hotelmealipari.com
Hotel Villa Enrica
Het mooiste uitzicht van Lipari heeft u ongetwijfeld vanuit het zwembad van boetiekhotel Villa Enrica. Er kan voor een kamer met jacuzzi worden gekozen.
Str. Serra – Pirrera 11, Lipari
aeoliancharme.com
Wandelen in geuren en kleuren
Om meer van het eiland te ontdekken, voeg ik me bij een wandelgroep onder leiding van Giusi Emanuela Murabito, oprichter van Walking Eolie. Terwijl we een pad volgen richting Leni, een van de drie kleine gemeentes op Salina, wijst Giusi links en rechts wilde kruiden, planten en bloemen aan: “Heb je de rapuddi gezien?” Ze laat een plant met grote, ronde bladeren zien. “Deze lokale, wilde kool groeit overal op de Eolische eilanden. Je kunt er een heerlijke pasta mee maken”, zegt ze. Giusi lijkt een geboren gids, maar tot twaalf jaar geleden werkte ze in de zorg, zo vertelt ze als we verder wandelen langs cactussen, olijfbomen en indrukwekkende rotsformaties. “Ik woonde in Catania op Sicilië en zat in een sleur. Toen ik veertig werd, dacht ik: als ik nog iets anders wil met mijn leven is het nu of nooit.” Na een sabbatical op de eilanden wist ze het zeker: ze werd wandelgids. “Ik hou ervan mijn liefde voor de eilanden en de natuur te delen. Wandelen is daar de beste manier voor: dan heb je de tijd om de geuren, kleuren en smaken van de eilanden in je op te nemen.” Na onze wandeling neemt Giusi me mee naar het huis van haar vrienden Sara en Alessio in Malfa, aan de noordkant van het eiland. Het stel komt uit Catania, maar koos voor een tweede huis op Salina. In de stad hebben ze allebei een drukke baan, maar in hun vrije tijd komen ze hier om stoom af te blazen.
“Op Salina voelen we ons thuis: het is hier ongerept en ruig, de natuur is prachtig”, licht Sara toe terwijl ze de tafel volzet met lokale lekkernijen: verse tuinbonen, zelfgebakken koekjes, gele tomaatjes en cucunci: de vrucht van de kappertjesplant, groter dan normale kappertjes en zuur en fris van smaak. Ze schenkt onze glazen vol passito di Malvasia, een zoete, witte wijn van ingedroogde druiven met een intense smaak van gekonfijt fruit en honing. “Van eigen oogst”, zegt Alessio trots. Het stel heeft een kleine wijngaard rondom hun huis. “Mijn opa en oma waren wijnmakers en deelden de kneepjes van het vak met me”, vertelt Sara. We nippen aan onze glazen terwijl we vanaf het terras van Sara en Alessio over de zee uitkijken. Ik sluit de dag af in de spa van hotel Signum – en dat is er niet zomaar eentje. De wellness bevindt zich deels in de openlucht en is ingericht met antieke meubels, majolicategels en citroenbomen. De baden zijn gevuld met thermaal water, dat uit de grond omhoog wordt gepompt en daardoor rijk is aan mineralen die goed zijn voor de huid. Het stoombad bevindt zich in een tholos: een rond huisje met een koepelvormig dak, geïnspireerd op een 3500 jaar oud bouwwerk uit de tijd van de Grieken dat in Lipari werd opgegraven. Als de gastvrouw me een verse kruidenthee bereid met planten uit de tuin komt brengen, weet ik het zeker: dit zal niet mijn laatste keer op de Eolische eilanden zijn.
Meer reisverhalen
Reisverhaal Bilboa
Reisverhaal Bilboa
Reisverhaal Genua
Reisverhaal Mumbai
Reisverhaal Filipijnen
Reisverhaal Milaan
Reisverhaal Noorwegen
Reisverhaal Oman
Reisverhaal Thailand
Reisverhaal Andalusie
Reisverhaal Californië
Reisverhaal Yucatán
Reisverhaal Kroatië
Reisverhaal Cartagena
Reisverhaal Barcelona
Reisverhaal Toronto
Reisverhaal Rome
Reisverhaal Kaapstad
Reisverhaal Athene
Reisverhaal Berlijn
Reisverhaal Costa Rica
Reisverhaal Los Angeles
Reisverhaal Zürich
Reisverhaal Lyon
Reisverhaal Shanghai
Reisverhaal Cinque Terre
Reisverhaal Galapagos
Reisverhaal Madrid
