“Stop even,” zegt Roberto, terwijl hij naar een moerassige, deels overgroeide waterpartij naast de smalle weg wijst. “Hier zit vaak een tapir. Tapirs kunnen alleen in het water hun behoefte doen. Daarom zoeken ze minimaal een keer per week dit soort meertjes op.” We stappen uit de auto en sluipen tussen het groen door naar beneden. Helaas, ook na een tijdje speuren langs de oever geen tapir te zien. Het is natuurlijk ook wel een beetje geluk hebben, want in de jungle is wildlife niet op bestelling te zien.
Magische Mayastad
Roberto Garcia Villaseñor, mijn Mexicaanse gids, en ik zijn op weg naar Calakmul, zo’n zestig kilometer rijden vanaf de doorgaande weg tussen de Caribische Zee en de Golf van Mexico. De smalle zijweg naar Calakmul voert dwars door het Calakmul Biosphere Reserve, een enorm natuurgebied in het zuiden van het schiereiland Yucatán. Voor het eerst sinds vijftien jaar ben ik terug in de regio, voor een hernieuwde kennismaking. Mijn reis voert me onder andere naar plekken die nog niet zo lang toegankelijk zijn voor bezoekers, zoals het Calakmul-reservaat. Samen met het aangrenzende Maya Biosphere Reserve in Guatemala vormt dit het grootste aaneengesloten regenwoud ten noorden van Colombia. Er leven onder meer jaguars, poema’s, gordeldieren, boommiereneters, bultkrokodillen en talrijke vogels, waaronder veel kleurrijke toekans. Calakmul zelf is een indrukwekkende archeologische vindplaats midden in de jungle. Er zijn hier duizenden gebouwen gevonden.
