Buurthoppen
in Berlijn

Het is druk op de Berlijnse Mauerweg, het fiets-en-wandelpad dat loopt op de plek waar ooit de Muur stond. De bomen staan in bloei, zonnestralen verwarmen mijn huid en voor het eerst dit voorjaar laat Berlijn collectief de jas thuis. Oudjes fietsen zij aan zij met identieke helmen op hun hoofd, kinderen rollen gierend van plezier van grasheuveltjes en hipsters schieten op snelle single speed bikes over het asfalt. In de luwte van de pandemie blijkt Berlijn opeens vele kilometers aan pop-upfietspaden rijker. Er wordt gretig gebruik van gemaakt. Het verbaast me niets: Berlijn vraagt erom befietst te worden. De stad is wijds opgezet – van zuidoost naar noordwest beslaat de stad een dikke veertig kilometer – en de meeste bezienswaardigheden liggen ver uit elkaar. En in zo’n mooie stad is het zonde om voor elk wissewasje de ondergrondse in te duiken. Deze lentedag leent zich er daarom voor om de stad, waar ik al tien jaar woon, vanaf het zadel te verkennen.

Beroemde grensstreep

Ik begin mijn tocht op de Bernauer Straße, een straat die als geen ander symbool staat voor Berlijns bekendste bouwwerk: de Berlijnse Muur. Tijdens de jaren zestig werd deze weg, met huizen en al, van de ene op de andere dag onderdeel van de Muur.