Dankzij dit soort liefdevolle restauraties en een groot aanbod van bijzondere restaurants werd Vejer onlangs uitgeroepen tot het op een na mooiste dorp van Spanje, ná Ronda, dat toch een stuk drukker is. Als ik een straat uit loop met een vrij uitzicht op het zuiden, zie ik voor het eerst de Straat van Gibraltar aan de horizon en de silhouetten van het volgende continent. Zoals wel vaker in Andalusië voelt Vejer al een beetje Arabisch. Het meest gefotografeerde straatje, Arco de las Monjas, biedt een exotisch doorkijkje langs vier bogen op een heuvel vol witte huizen. Een terras van één tafel markeert er de ingang van La Judería, een pas geopend restaurantje dat meer plaats heeft op een verborgen dakterras. Vejer grossiert in dit soort knusse hoekjes.
De groeiende populariteit van het dorp wordt voorzichtig verwelkomd. “We willen de dingen lokaal en duurzaam houden,” zegt Stephen Francis, een Britse expat en een van de eigenaren van Vejer Life, een winkeltje waar de culinaire schatten van de regio als in een galerie zijn tentoongesteld. Samen met mede-eigenaar Diana Pallares, een Colombiaanse kunstenaar en designer, neemt hij me mee op een wandeling langs restaurants waar bevriende chefs speciaal voor hen tapas bedachten, die elk verschillende aspecten van de geschiedenis van de stad benadrukken.
