LEESTIJD: 8 MIN
Eindeloze bossen, woeste watervallen en rivieren. De wildernis van Canada is ongeëvenaard. Reis mee op een campertrip van de diepe regenwouden op Vancouver Island naar de ijsblauwe bergmeren in de Rocky Mountains.
Douglassparren vliegen aan me voorbij en tientallen meters onder me dondert een waterval naar beneden. Ik heb het gevoel dat ik vlieg. En dat doe ik feitelijk ook, al is het aan een zipline. Eenmaal aan de overkant klikt gids Catherine van WestCoast Wild Zipline me los. “Zo, en we hebben er nog drie te gaan”, lacht ze. Twee dagen geleden ben ik met mijn camper op de ferry vanaf Vancouver aangekomen op Vancouver Island voor een roadtrip door de ruige Canadese natuur. Dit zipline-avontuur geeft me een heel ander perspectief en is een fantastische manier om de wildernis van bovenaf te bewonderen. Na nog een uur vol adrenaline vertrek ik richting Ucluelet aan de westkust van het eiland. Dit dorp met slechts 1700 inwoners is alleen bereikbaar via de prachtige Pacific Rim Highway, al is ‘snelweg’ een groot woord voor deze meanderende tweebaansweg door de natuur.
Mijn camping ligt in het Pacific Rim National Park. Torenhoge met mos bedekte bomen omringen mijn camper en in de verte hoor ik het geruis van de Stille Oceaan. Het is een van de mooiste aspecten aan Vancouver Island: het ene moment sta ik in een eeuwenoud regenwoud, het volgende moment met mijn voeten in het zand op de ruige stranden vol drijfhout en zeewier. Het zijn geen stranden om te zonnebaden, maar wel om te wandelen en dat is dan ook wat ik de rest van de middag doe.
Ik rijd langs besneeuwde bergen, klaterende watervallen en massieve gletsjers
Betoverend regenwoud
De volgende ochtend sta ik vroeg op voor een wandeling over de Rainforest Trail. Dit bijzondere pad bestaat uit twee korte, maar adembenemend mooie rondwandelingen diep het regenwoud in. Een deel van het pad bestaat uit een boardwalk die op een slimme manier boven de bodem van het woud zweeft. Dankzij deze constructie kunnen wandelaars op plekken komen die normaal gesproken onbereikbaar zijn. Hoe verder ik afdaal naar de bodem, hoe koeler en vochtiger het wordt. Al snel is het geluid van de weg verdwenen en hoor ik alleen nog fluitende vogels en ruisende varens in de wind. De magie van dit eeuwenoude regenwoud is voelbaar.
Na deze betoverende ervaring heb ik trek gekregen en hoewel Ucluelet niet groot is, heeft de plaats een leuk aanbod aan restaurants. Ik strijk neer bij Yayu Café, waar alle gerechten plantaardig zijn. Voor eigenares Sharon Wu zijn duurzaamheid, voedzaamheid en integriteit kernwaarden. Ik bestel de mystic smoothie met banaan en huisgemaakte kokosmelk en de rainbow rolls: groenten en kruiden gerold in rijstpapier met gerookte tofu en komkommer. De natuur op mijn bord, precies waar ik op hoopte op Vancouver Island.
Richting de Rockies
Ik had me op Vancouver Island nog weken kunnen vermaken, maar na vijf dagen neem ik de boot terug naar het vasteland. De Canadese Rocky Mountains zijn mijn eindbestemming, maar voor ik daar ben, wacht me nog heel wat moois. Ik rijd door eindeloze bossen, langs woeste rivieren en door sfeervolle dorpjes zoals Nelson, dat door The New York Times is bestempeld als het mooiste dorp van Canada. Wandelend door Baker Street zie ik waarom. Het oude centrum staat vol met historische gebouwen, waarvan ik de meeste passeer tijdens de wandeling met gids van het toeristenbureau. Hoewel Nelson talloze leuke restaurantjes heeft, besluit ik voor zonsondergang naar mijn ecocamping in Kokanee Creek Provincial Park te rijden, aan de andere kant van de Kootenay-rivier die door Nelson stroomt.
In de schemering is de kans groot hier beren te zien, aangetrokken door paaiende zalmen die hun eitjes leggen in de wateren van dit park. Honderden felrode zalmen bevolken de beken en ik bewonder ze met ontzag. De patrouillerende parkmedewerker Jim vertelt me dat mijn timing perfect is. “September is de beste tijd om zalm en beren te zien”, wijst hij naar een bocht in de stroom. “Ga daarheen en wacht. De kans is groot dat er een beer opduikt.” Ik volg zijn advies en ga rustig op een rots zitten. Na een uur wil ik het bijna opgeven, maar dan beweegt er iets op de andere oever. Een grizzlybeer komt uit de struiken en baant zich een weg naar het water. Ik houd mijn adem in en kijk toe hoe hij zijn eten verzamelt. Binnen een paar minuten heeft hij twee vissen gevangen en sluipt hij terug het bos in. Blijkbaar is het vangen van een zalm hier een fluitje van een cent.
Natuurjuwelen
Via de stad Revelstoke kom ik een dag later dan eindelijk aan bij de Rocky Mountains, het thuis van twee van Canada’s meest geliefde nationale parken: Banff en Jasper. Deze natuurjuwelen worden met elkaar verbonden door de adembenemend mooie Icefields Parkway. Een 230 kilometer lange weg waar Moeder Natuur zich aardig heeft uitgesloofd. Ik rijd langs besneeuwde bergen, klaterende watervallen en massieve gletsjers. Een daarvan is de Athabasca-gletsjer, die ik verken tijdens een ijswandeling met gids Jake. Hij overhandigt mijn groep stijgijzers om onder onze schoenen te doen zodra we bij het ijs aankomen. De weg omhoog naar de gletsjer is confronterend. Langs het pad staan bordjes met jaartallen die aangeven hoe ver de gletsjer in dat jaar nog reikte. Ik tuur in de verte naar waar de gletsjer nu ligt. “De Athabasca-gletsjer heeft sinds 1844 twee kilometer aan lengte verloren, maar de laatste tien jaar is het smeltproces echt versneld”, zegt Jake bezorgd. “Over vijftien jaar zal hij hier waarschijnlijk niet meer zijn.”
De eerste stappen op de enorme ijsvlakte zijn onwerkelijk. Mijn stijgijzers maken krakende geluiden op het ijs dat voor mijn ogen glinstert en allerlei kleuren blauw aanneemt. Jake wijst diepe gaten aan, die naar onbekende bestemmingen leiden. “Er zijn ondergrondse rivieren”, zegt hij. “Het smeltwater van de gletsjer legt duizenden kilometers af, stroomt door vele rivieren en mondt uiteindelijk uit in de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en de Noordelijke IJszee.” Ik laat alle indrukken even later bezinken bij de achttien meter brede Athabasca-watervallen. Als ik terug wil lopen naar mijn camper, zie ik vanuit mijn ooghoek iets bewegen. Ik blijf stilstaan en tuur naar de bomen. Even later komen er twee elanden tevoorschijn. Ze grazen onbekommerd in het gras en lijken mijn aanwezigheid geen enkel probleem te vinden. Ik blijf me verbazen hoe makkelijk ik in Canada een word met de natuur.
slapen
Rampart Creek Campground
Een van de mooiste campings langs de Icefields Parkway. De kampeerplaatsen liggen langs de schitterende rivier.
Quinsam Campground
Deze prachtige camping ligt in het Elk Falls Provincial Park op Vancouver Island. Wie geluk heeft, spot er herten en – aan de rivier – beren.
Wickaninnish Inn
De camper een nacht inruilen voor een hotel? Deze elegante inn met een spa kijkt uit over de Stille Oceaan.
eten & drinken
Frog Peak Café
Dit gezellige café is een ontmoetingsplek voor de locals voor ontbijt en lunch. De ingrediënten komen van lokale boeren.
MeeT
Bij dit vegan burgerrestaurant hoeft u niet te kiezen tussen friet of salade bij uw burger: u krijgt het allebei. Probeer ook de oesterpaddenstoelen kalamari.
Three Bears Brewery & Restaurant
Een bierbrouwerij in een nationaal park: de Three Bears Brewery heeft een unieke locatie in Banff. Alle bieren zijn inpandig gebrouwen.
Laatste stop: Banff
Banff National Park is de laatste stop van mijn nu al onvergetelijk mooie reis. En ik weet: ook Banff zal niet teleurstellen. Het park werd in 1885 uitgeroepen tot het eerste National Park van Canada. In de winter zijn de drie fantastische skigebieden hier het paradepaardje, in de zomer het glinsterende, azuurblauwe water van Lake Louise, Moraine Lake en de grillige Johnston Canyon. Ik maak een wandeling langs de slingerende Bow River die door het dorp Banff stroomt en aan het einde van de dag begeef ik me naar de Banff Upper Hot Springs, de hoogste warmwaterbronnen van Canada.
Nu de zon begint te zakken, daalt ook de temperatuur in de Rockies snel. Terwijl ik in het heerlijk warme water mijmer over alle indrukken van de afgelopen weken, verandert de lucht van een oranje-roze schilderij in een kraakheldere en diepzwarte sterrenhemel. Een betere afsluiting van mijn reis door West-Canada had ik me niet kunnen wensen.
doen met
kinderen
Naar Vancouver
Vluchtduur 9 uur en 35 minuten.
Naar Vancouver vanaf 20.000 Miles.
Dit reisverhaal is verschenen in de voorjaarseditie van Flying Dutchman 2025.
KLM staat niet garant voor de actualiteit van de informatie.
Meer reisverhalen
Reisverhaal Bilboa
Reisverhaal Genua
Reisverhaal Mumbai
Reisverhaal Filipijnen
Reisverhaal Milaan
Reisverhaal Noorwegen
Reisverhaal Oman
Reisverhaal Thailand
Reisverhaal Andalusie
Reisverhaal Californië
Reisverhaal Yucatán
Reisverhaal Kroatië
Reisverhaal Cartagena
Reisverhaal Barcelona
Reisverhaal Toronto
Reisverhaal Rome
Reisverhaal Kaapstad
Reisverhaal Athene
Reisverhaal Berlijn
Reisverhaal Costa Rica
Reisverhaal Los Angeles
Reisverhaal Zürich
Reisverhaal Lyon
Reisverhaal Shanghai
Reisverhaal Cinque Terre
Reisverhaal Galapagos
Reisverhaal Madrid
