LEESTIJD: 8 MIN
Hypermodern, groen, brandschoon en ultraveilig, dat is Singapore ten voeten uit. De inwoners van de multi-etnische stadstaat houden van lekker eten, een van de redenen waarom Singapore is uitgegroeid tot de onbetwiste culinaire hoofdstad van Zuidoost-Azië.
“… twaalf, dertien, veertien, vijftien..” Thiam Wei telt het aantal mensen in de rij. Het zijn er negentien, en het is pas einde van de ochtend. “Dat betekent ruim anderhalf uur wachten”, rekent hij uit. “Elke bestelling wordt vers bereid en dat duurt ongeveer vijf minuten per klant.” Wei en ik staan bij Hill Street Tai Hwa Pork Noodle, een eetstalletje in een piepklein en onbeduidend food centre. Hoewel, onbeduidend? Juist vanwege dit eetstalletje in een doodlopende straat aan de rand van de wijk Kampong Glam, staat dit food centre ferm op de culinaire kaart van Singapore. Toen Michelin in 2016 culinaire sterren begon uit te delen in de stadstaat werd zijn noedelstal wereldnieuws: net als een eetstal in Chinatown kreeg Tai Hwa Pork Noodle een Michelinster. Voor het eerst in de geschiedenis ontvingen eenvoudige eetstalletjes de felbegeerde onderscheiding. De eetstal in Chinatown verloor de onderscheiding na een paar jaar, maar Tai Hwa Pork Noodle is still going strong. Bijna de hele dag staat er een rij, en dat terwijl de eetstal zeven dagen per week van negen tot half negen open is.
Hard werken dus, voor de eigenaar en zijn twee personeelsleden. Om de vijf minuten gaan er plastic borden en kommen over de toonbank met daarin een van de twee bekroonde specialiteiten: de droge en de natte variant van bak chor mee, oftewel noedels met diverse soorten varkensvlees, kruiden en verse groenten. De klanten eten hun bestelling op lage krukken aan kunststof tafels. De damp slaat van de borden en kommen af, het ruikt héérlijk. Ik herken de geur van sojasaus en chilipepers, maar verder is het raden geblazen naar de ingrediënten. Het water loopt me in elk geval in de mond, mede door de beschrijving op de Michelinsite: “In elke hap mooie gelaagde smaken en texturen. Knapperige gedroogde reepjes, beetgare vleesballetjes, luchtige zwoerdjes en malse varkenslever, het wordt allemaal zeer zorgvuldig bereid.”
Voor het eerst in de geschiedenis ontvingen eenvoudige eetstalletjes een Michelinster
Tand van Boeddha
“We moeten gaan, anderhalf uur is te lang.” Wei is onverbiddelijk. Mijn gids, een vrolijke veertiger met Chinese roots, wil me nog veel meer laten zien van de stad, die op alle lijstjes van veiligste steden ter wereld staat. We maken een wandeling door Chinatown met zijn gerestaureerde oude shop houses: panden met een winkel of opslagruimte beneden en woonverdiepingen erboven. De wijk ligt tegen het centrale zakendistrict met zijn wolkenkrabbers aan. Zoals eigenlijk overal in de stad is de sfeer ontspannen en zijn de mensen vriendelijk. Op Kreta Ayer Square, het plein in het hart van Chinatown, hebben oudere buurtbewoners zich verzameld om te dammen, schaken of gewoon een praatje te maken.
Wei geeft me een rondleiding in de ernaast gelegen Buddha Tooth Relic Temple, pronkstuk van de Chinese gemeenschap. Het is de grootste boeddhistische tempel van de stad, en de naam zegt het al: het belangrijkste relikwie is een tand van Boeddha zelf. Hierna nemen we een kijkje in de hindoeistische Sri Mariamman Temple, nog geen 150 meter verderop en bijna pal naast de kleine Jamae-moskee. “Nee hoor, dat geeft geen spanning”, antwoordt Wei als ik hem ernaar vraag. “In Singapore hebben we tien erkende religies, er is volledige godsdienstvrijheid. Alle bevolkingsgroepen gaan hier gebroederlijk door het leven.”
Superbomen en bloemen
Ten zuiden van Chinatown en het centrale zakendistrict (CBD) ligt Marina Bay, vroeger een open haven bij de monding van de Singapore-rivier, nu een baai die grotendeels is omsloten door land. Aan de andere kant ervan bevinden zich de Gardens by the Bay. Dit 105 hectare grote stadspark heeft sinds de opening in 2012 een iconische status gekregen. TripAdvisor riep het park in 2024 uit tot beste attractie in Azie. In het park is het fantastisch wandelen door de verschillende themagedeelten, zoals de Chinese, Indiase en Maleisische tuinen, waar ik geniet van de geuren en kleuren van de weelderige tropische vegetatie. Tot de blikvangers behoren de achttien supertrees: grote boomstructuren van 25 tot 50 meter hoog die als verticale tuinen fungeren. Tegen de ‘boomstammen’ aan groeien en bloeien bijzondere orchideeën, varens, bromelia’s en andere planten. Via loopbruggen langs een paar supertrees zet ik mijn wandeling voort. Op het uitzichtplatform boven op de hoogste supertree ontmoet ik publiciteitsmedewerker Tiffany Goh van Gardens by the Bay. Ze vertelt dat onder Supertree Grove een biomassacentrale voor al het groenafval zit.
Tiffany: “Samen met honderden zonnepanelen kunnen we zo op duurzame en circulaire wijze de tuinen voorzien van energie. De vijvers en andere waterpartijen in de Gardens vangen regenwater op dat deels als koelwater naar het Cloud Forest en de Flower Dome wordt gepompt. Die mag je bij een bezoek aan het park beslist niet overslaan.” Het Cloud Forest is een enorme, innovatieve kasstructuur met erin een 42 meter hoge berg, begroeid met bloemen en planten uit tropische nevelwouden uit de hele wereld. Het binnenklimaat is erop aangepast, onder meer met klaterende watervallen, en je kunt over loopbruggen langs en tegen de berg op klimmen. De Flower Dome is een vergelijkbare kas – de grootste ter wereld zelfs – met een gematigd mediterraan klimaat. Ik wandel er over slingerende paden langs bloemen en planten uit vijf verschillende continenten. Beide kassen zijn mooie voorbeelden van de aandacht die Singapore besteedt aan groen. “Klopt”, zegt Wei. “Zo’n 47 procent van Singapore bestaat nu uit groen. En dat percentage moet nog hoger. Het is de bedoeling dat er in 2030 zes miljoen bomen zijn op zes miljoen inwoners, één boom op elke Singaporees. Het is onderdeel van de plannen om Singapore te veranderen van een garden city in een city in the garden.”
eten & drinken
Candlenut
In dit restaurant met Michelinster staat de Peranakan-keuken centraal. Laksa – een pittige noedelsoep met kokoscurry – is het bekendste gerecht.
Komala Vilas
Heerlijk eten in Little India. De vegetarische currygerechten worden geserveerd op bananenbladeren om met de vingers te nuttigen.
Maxwell Food Centre
Een van de populairste food centres van de stad, tussen het zakendistrict en Chinatown in. Probeer char kway teow (rijstnoedels met garnalen en kokkels) of beef hor fun (rijstnoedels met vlees in bouillon).
slapen
Oasia Hotel Downtown
De gevels van dit luxe hotel waren de eerste compleet groene gevels in de stad. Ze zijn begroeid met tropische planten en er leven vogels en eekhoorntjes in.
The Fullerton Hotel Singapore
Formidabel slapen in het voormalige Central Post Office. De kamers hebben uitzicht over Marina Bay of kijken uit over de Singapore-rivier.
M Social Hotel Singapore
Dit hotel ligt tussen Chinatown en Orchard Road. Het interieurdesign is van Philippe Starck en de room- service wordt verzorgd door een robot.
Feestvierende smaakpapillen
We strijken neer voor een late lunch bij restaurant Marguerite, gevestigd in de Flower Dome. Marguerite is een van de 51 restaurants met een of meer Michelinsterren in de stad. Manager Natasha Beh vertelt dat dat mede te danken is aan de vele topchefs uit de hele wereld die in het land zijn neergestreken. “Ze krijgen hier volop erkenning en aan klanten geen gebrek, want Singaporezen zijn échte foodies”, zegt ze. Dat klopt. Lekker eten is voor veel inwoners een bijna obsessief tijdverdrijf en foodbloggers zijn halve popsterren in het multiculturele land. Natasha moet er een beetje om lachen. “Inderdaad, het is niet ongebruikelijk om het bij het ontbijt te hebben over wat en waar je gaat lunchen, waarna je bij de lunch alweer overlegt over wat je ’s avonds gaat eten. Wij Singaporezen wisselen constant tips uit over culinaire ontdekkingen, en die zijn er in overvloed.”
’s Avonds maak ik in de warme tropenavond nog een wandeling bij Marina Bay en bewonder er de grote licht- en watershow Spectra. Het is een hightechshow met muziek en beelden die met laserstralen op een waterscherm boven de baai worden geprojecteerd. Het spektakel vindt elke avond twee keer plaats en is gratis bij te wonen. Op mijn laatste dag heb ik tijd om terug te gaan naar Hill Street Tai Hwa Pork Noodle. Ik móét dat goedkoopste sterrengerecht ter wereld geproefd hebben. De rij is om half tien ’s morgens gelukkig korter. Na een minuut of dertig kan ik aan een van de tafeltjes plaats- nemen met een dampende bak chor mee. Alle verwachtingen komen uit: van de eerste tot de laatste hap vieren mijn smaakpapillen feest. Het is moeilijk te beschrijven wat ze precies ervaren, maar ik kan in elk geval constateren dat de beschrijving op de Michelinsite volledig klopt.
Meer reisverhalen
Reisverhaal Eolishe eilanden
Reisverhaal Canada
Reisverhaal Suriname
Reisverhaal Porto
Reisverhaal Marseille
Reisverhaal Milaan
Reisverhaal Noorwegen
Reisverhaal Oman
Reisverhaal Thailand
Reisverhaal Andalusie
Reisverhaal Californië
Reisverhaal Yucatán
Reisverhaal Kroatië
Reisverhaal Cartagena
Reisverhaal Barcelona
Reisverhaal Toronto
Reisverhaal Rome
Reisverhaal Kaapstad
Reisverhaal Athene
Reisverhaal Berlijn
Reisverhaal Costa Rica
Reisverhaal Los Angeles
Reisverhaal Zürich
Reisverhaal Lyon
Reisverhaal Shanghai
Reisverhaal Cinque Terre
Reisverhaal Galapagos
Reisverhaal Madrid
