Geen hooghartig gedoe
Toch is de nouvelle cuisine niet zo licht, zo ondervind ik als ik ’s avonds aanschuif in een van de klassieke bouchons van de stad: Les Lyonnais. Bouchons zijn traditionele bistro’s. In het oude centrum – Vieux Lyon – vind je ze in overvloed en hoewel je waarschijnlijk nergens slecht zult eten (daar doen ze hier niet aan), dragen ze lang niet allemaal het officiële keurmerk. Les Lyonnais heeft dat – samen met nog 22 andere bouchons in de stad – wél. De blauwe gevel en de rode tafeltjes zien er aanlokkelijk uit, binnen is het al even gezellig. De kaart staat vol met klassieke gerechten. Andouillette bijvoorbeeld, een worst gemaakt van varkenspens en gâteau de foies de volaille: cake van kippenlever. Uiteindelijk skip ik de ingewanden en ga voor de wat veiligere oeufs meurette de Lyonnais (gepocheerde eieren in rodewijnsaus) en de quenelles de brochet (snoekbaars in kreeftensaus). “Een van Lyons meest geliefde gerechten”, verzekert de ober me. Beide gangen zijn verrukkelijk, zeker in combinatie met een glaasje beaujolais, de streekwijn. Er wordt in Lyon ook wel gegrapt dat er eigenlijk drie rivieren door de stad lopen: de Rhône, de Saône en de Beaujolais. Zeker honderdduizenden liters van deze smaakvolle wijn verdwijnen jaarlijks in de talloze bistro’s van de stad. Het eten mag dan zwaar zijn, de sfeer is dat niet. Geen hooghartig gedoe, eten is in Lyon een joie de vivre.
