Flight dispatcher Nancy Put Serlé (55) lost allerlei soorten problemen op tijdens een vlucht. Turbulentie? Vulkaanuitbarsting? Op Nancy kun je rekenen.
“Ik wilde graag bij KLM werken, omdat ik houd van alles wat met reizen te maken heeft. In 1986 ben ik begonnen bij het KLMpensioenfonds, daarna kwam ik terecht bij het bagageafhandelingscentrum en het planningsbureau. In 1989 ben ik begonnen bij het Operations Control Center (OCC) en nooit meer weggegaan. Ik vind het, zelfs na dertig jaar, nog steeds ontzettend leuk.”
“Tijdens een vlucht staan we constant in contact met de cockpit. Wat het probleem ook is, ze komen als eerste bij ons. Omdat hier mensen van verschillende disciplines samen zitten, zijn de communicatielijnen kort als we bijvoorbeeld een toestel moeten wisselen of een vlucht moeten annuleren. Soms moet ik de KLM-arts meerdere keren in een nacht wakker maken. Het is opvallend hoe vaak er een dokter aan boord van een vlucht is, maar de KLM-arts heeft altijd het laatste woord.”
“Ik vertelde op het werk eens terloops dat ik in mijn eentje naar Tanzania ging, toen mijn collega Rolf spontaan besloot mee te gaan. Een reis van drie geweldige weken volgde. Vijf jaar later zijn we op Bonaire getrouwd. Inmiddels is dat ruim 25 jaar geleden.”
“Ik heb fijne collega’s. Zo helpen we elkaar altijd uit de brand als een van ons ziek is of vrije dagen wil opnemen. Iedereen is bereid net wat harder te lopen voor elkaar.”
“Elk jaar moeten we een observatievlucht maken. Dan zitten we in de cockpit en bespreken we met de piloten hoe we de samenwerking kunnen verbeteren. Tijdens mijn observatievlucht naar Toronto zat dj Armin van Buuren ook aan boord. Hij nodigde de hele crew uit voor zijn show.”
“COVID-19 heeft inhoudelijk niet veel aan mijn werk veranderd; of een vlucht nu dertig of driehonderd passagiers telt, mijn werk blijft nagenoeg hetzelfde. Wel kregen we te maken met Air Traffic Control-centra in Amerika die tijdelijk dichtgingen om gedesinfecteerd te worden. Op zo’n moment kan een toestel niet door zo’n centrum worden begeleid en moesten wij soms last minute zorgen dat een vlucht werd omgeleid.”
“Van tevoren weet ik nooit wat een werkdag mij brengt. Ik heb geen trucjes tegen stress, maar heb er gaandeweg mee leren omgaan. Tegenwoordig kan ik alles beter in perspectief plaatsen.”
Flight dispatcher Nancy Put Serlé (55) lost allerlei soorten problemen op tijdens een vlucht. Turbulentie? Vulkaanuitbarsting? Op Nancy kun je rekenen.
“Ik wilde graag bij KLM werken, omdat ik houd van alles wat met reizen te maken heeft. In 1986 ben ik begonnen bij het KLMpensioenfonds, daarna kwam ik terecht bij het bagageafhandelingscentrum en het planningsbureau. In 1989 ben ik begonnen bij het Operations Control Center (OCC) en nooit meer weggegaan. Ik vind het, zelfs na dertig jaar, nog steeds ontzettend leuk.”
“Tijdens een vlucht staan we constant in contact met de cockpit. Wat het probleem ook is, ze komen als eerste bij ons. Omdat hier mensen van verschillende disciplines samen zitten, zijn de communicatielijnen kort als we bijvoorbeeld een toestel moeten wisselen of een vlucht moeten annuleren. Soms moet ik de KLM-arts meerdere keren in een nacht wakker maken. Het is opvallend hoe vaak er een dokter aan boord van een vlucht is, maar de KLM-arts heeft altijd het laatste woord.”
“Ik vertelde op het werk eens terloops dat ik in mijn eentje naar Tanzania ging, toen mijn collega Rolf spontaan besloot mee te gaan. Een reis van drie geweldige weken volgde. Vijf jaar later zijn we op Bonaire getrouwd. Inmiddels is dat ruim 25 jaar geleden.”
“Ik heb fijne collega’s. Zo helpen we elkaar altijd uit de brand als een van ons ziek is of vrije dagen wil opnemen. Iedereen is bereid net wat harder te lopen voor elkaar.”
“Elk jaar moeten we een observatievlucht maken. Dan zitten we in de cockpit en bespreken we met de piloten hoe we de samenwerking kunnen verbeteren. Tijdens mijn observatievlucht naar Toronto zat dj Armin van Buuren ook aan boord. Hij nodigde de hele crew uit voor zijn show.”
“COVID-19 heeft inhoudelijk niet veel aan mijn werk veranderd; of een vlucht nu dertig of driehonderd passagiers telt, mijn werk blijft nagenoeg hetzelfde. Wel kregen we te maken met Air Traffic Control-centra in Amerika die tijdelijk dichtgingen om gedesinfecteerd te worden. Op zo’n moment kan een toestel niet door zo’n centrum worden begeleid en moesten wij soms last minute zorgen dat een vlucht werd omgeleid.”
“Van tevoren weet ik nooit wat een werkdag mij brengt. Ik heb geen trucjes tegen stress, maar heb er gaandeweg mee leren omgaan. Tegenwoordig kan ik alles beter in perspectief plaatsen.”